• Slideheader0
  • Slideheader1
  • Slideheader10
  • Slideheader11
  • Slideheader12
  • Slideheader13
  • Slideheader14
  • Slideheader15
  • Slideheader16
  • Slideheader17
  • Slideheader18
  • Slideheader19
  • Slideheader2
  • Slideheader20
  • Slideheader21
  • Slideheader22
  • Slideheader23
  • Slideheader24
  • Slideheader25
  • Slideheader26
  • Slideheader27
  • Slideheader28
  • Slideheader29
  • Slideheader3
  • Slideheader30
  • Slideheader31
  • Slideheader4
  • Slideheader5
  • Slideheader6
  • Slideheader7
  • Slideheader8
  • Slideheader9
  • Slideheader32
  • Slideheader33
Verloren land Pieter Terpstra schreef in de donkere oorlogsjaren 1942-44 aan een manuscript met de titel Verloren land. Een herinneringswerk aan Schokland. Hierin behandelt hij de geschiedenis van het eiland vanaf de Middeleeuwen. Het relaas, dat blijkt geeft van een opvallend stilistisch talent, schildert het harde leven van de eilandbewoners door de eeuwen heen; de niet-aflatende strijd tegen het water, de armoede en het gesappel, terwijl ook onderwerpen als de klederdracht en het dialect van de Schokkers breed aan bod komen. Uiteraard wordt de dramatische gang van zaken bij de ontruiming van Schokland in 1859 gereconstrueerd.

Naarmate de schrijver dichterbij het heden komt - een heden dat, nogmaals gezegd, midden in de Tweede Wereldoorlog valt -, wordt de toon van de tekst persoonlijker. Terpstra doet uit eigen waarneming verslag van wat het laatste bedrijf in de eilandgeschiedenis zou worden: het droogvallen van de Noordoostpolder in 1941, het vertrek van het laatste handjevol bewoners, de onttakeling van de Schokker buurten. Heel bijzonder is dat de auteur, net op het nippertje, enkele hoogbejaarde oud-bewoners wist te localiseren, uit wier mond hij herinneringen kon optekenen aan het Schokland van vóór 1859.

Verloren land is als historisch document van grote waarde, nog los van de literaire kwaliteiten van de tekst. Vanuit een uniek persoonlijk perspectief roept de auteur een verleden op dat (letterlijk) voorgoed verdwenen is: een land dat is verzonken, paradoxaal genoeg midden in de uitgestrektheid van het nieuw gewonnen polderland. Het manuscript kon door de oorlogsomstandigheden niet worden gepubliceerd en raakte in de vergetelheid. Na zestig jaar werd het herondekt en nu door de Stichting IJsselacademie uitgegeven, aangevuld met moderne annotatie van de hand van Schokland-kenner Bruno Klappe. Verlucht met vele, deels unieke foto's biedt Verloren land een fascinerende terugblik op de Schokker geschiedenis, gezien door de ogen van een rasverteller.

Pieter Terpstra, met bijlagen en noten van Bruno Klappe
Verloren land - Een herinneringswerk aan Schoklan - ISBN 90-6697-160-6 - IJsselacademie, Kampen, 2004s
Het boek is uitverkocht.

CookiesAccept

Deze website maakt gebruik van cookies.

Leer meer

Ik begrijp het!
Cookiewet: regels en richtlijnen
Websites moeten bezoekers informeren als zij cookies willen plaatsen. De bezoeker moet daarvoor toestemming geven. Dat geldt alleen voor cookies die surfgedrag bijhouden.

De regels voor cookies staan in de Telecommunicatiewet.

Functionele cookies uitgezonderd
Websites hebben geen toestemming nodig voor cookies die nodig zijn om een dienst of webshop te laten functioneren. Dit zijn bijvoorbeeld bestanden die bijhouden wat er in een winkelwagentje zit.

Versoepeling voor analytische cookies
Op dit moment moeten websites ook voor analytische cookies toestemming vragen. De minister van Economische Zaken wil het verplicht vragen van toestemming voor analytische cookies afschaffen.

Websites gebruiken analytische cookies om bezoekersaantallen bij te houden. Ze hebben nauwelijks gevolgen voor de privacy. Wel zorgen ze vaak voor ongewenste pop-ups waarin om toestemming wordt gevraagd.

Door de geplande versoepeling hoeft een website alleen om toestemming te vragen als dit ook echt nodig is om de privacy te beschermen. Dat kan ook bij analytische cookies in sommige gevallen nodig zijn. Bijvoorbeeld als de verzamelde statistische gegevens ook worden gebruikt voor het opbouwen van bezoekersprofielen.

Tracking cookies: altijd toestemming vereist
Bij het plaatsen van zogenaamde ‘tracking cookies’ moet een website de bezoeker altijd informeren en toestemming vragen. Tracking cookies worden gebruikt om individueel surfgedrag bij te houden en om profielen op te stellen. Dat heeft grotere gevolgen voor de bescherming van privacy. Naast de Telecomwet is ook de Wet bescherming persoonsgegevens op deze cookies van toepassing.