In 2007 is door Flevo-landschap, de beheerder van dit gebied, de herinrichting van de Noordpunt afgesloten met de reconstructie van de lichtopstand en de ingebruikname van de prachtige omheining om de oude katholieke begraafplaats. Schokkernazaten en andere direct bij Schokland betrokkenen kunnen nu na het verkrijgen van een vergunning hun as op de oude begraafplaats laten uitstrooien. De reacties die ik daarop heb ontvangen bewijzen dat de band met het eiland en haar toenmalige bewoners nog groot is. Wij, Schokkernazaten danken Flevolandschap dan ook van harte voor deze mogelijkheid.
 
Op de noordpunt van Schokland, in de schaduw van de Lichtwachterswoning, was de katholieke begraafplaats van de Schokkers. Die keerde in 2007 symbolisch terug in de vorm van het kunstwerk van de Amsterdamse kunstenaressen Annet Bult en Marianne Meinema. Het is een onderdeel van het project 'Redding Schokland' van Stichting Flevo-landschap, beheerder van dit gebied, de herinrichting van de noordpunt van Schokland met als doel de terp Oud-Emmeloord tot leven te brengen

De markering komt te staan in een schelpenpad. "Als de zon schijnt, zowel uit het oosten als het westen, reflecteren de namen in het zilver van het schelpenpad"', aldus Meinema. "Dan is het als het ware dat de mensen weer op de begraafplaats liggen".
Bij het graafwerk kwamen de kunstenaressen af en toe nog stukjes been tegen. Zij werkten dan ook precies op de plaats waar in het verleden de begraafplaats lag.

De 36 bekende Schokker namen, aangedragen door de Schokkervereniging, zijn o.a. Stroeve, Toeter, Diender, Klappe, Kwakman en Van Kleef. Ze zijn horizontaal liggend op een hekwerk aangebracht. Dat heeft een omtrek van 46 meter. Massief staal, zoals dat past bij de Schokkers. In het hekwerk zijn drie bankjes verwerkt, van oude bielzen. Het liefst hadden Meinema en Bult het hekwerk ouderwets geteerd, want dat past ook bij de Schokkers – maar dat mag niet meer. Het hekwerk kreeg wel een zwarte tint. 'Ruig en sober zwart', noemt Meinema het. Als de zon erop schijnt, weerspiegelen de namen in het schelpenpad waarin de markering komt te staan.
"Om op deze plek iets aan de geschiedenis te mogen toevoegen, is heel bijzonder"', vertelde Meinema, onder de indruk van de sfeer die het vroegere eiland nog steeds heeft. "Het is bijzonder dat je dit mag doen. Op deze plek, in een wonderschoon landschap. En natuurlijk past daar de piëteit voor deze plek bij. Daarom willen we het ook op een zo puur en zuiver mogelijke manier doen."
 
De hoogteverschillen keren ook terug in de bankjes bij de markering. Eén is van normale zithoogte, twee lopen schuin weg en het vierde bankje heeft een zithoogte van anderhalve meter. Dat is meer een poortje. Meinesma: "Het is geen hekwerk, eigenlijk ook geen markering. Het is meer een monument." Beide kunstenaars, die vaker samenwerken, schreven onafhankelijk van elkaar in voor de opdracht van het Flevolandschap. De beheerder van Schokland vroeg vervolgens beiden hun ideeën gezamenlijk uit te werken. Meinesma: "Wij vullen elkaar heel goed aan."

Meinema is de vormgeefster in staal, Annet Bult is landschapskunstenares. Zij heeft kijk op de markering van de Schokker begraafplaats en hoe die past in de omgeving met lichtwachterswoning en haven. "Met de familienamen kun je heel veel zeggen en zichtbaar maken"', zegt Bult. "Dat verdient deze plek ook, een plaats met een hele rijke geschiedenis in een kale en historie-arme polder. Die namen tonen een mooi verhaal. Wij hechten eraan om het werk hier zelf uit te voeren." Daarom werkten en logeerden de Amsterdamse kunstenaressen ook een weekje op Schokland.
 
Bronnen: Dik van Herwaarden, De Stentor 14-02-2007, een rij van 36 Schokker namen; De Flevopost  9-02-2007