Schokland, de historie van een weerbarstig eiland schetst het beeld van het wel en wee van dit voormalige Zuiderzee-eiland en zijn bewoners vanaf de prehistorie. Het is een bewogen geschiedenis door de niet aflatende strijd die de bewoners moesten voeren tegen het hen omringende water. Het was ook een ongelijke strijd; de zee won steeds meer terrein en telkens moesten nieuwe dijken en terpen worden opgeworpen. De voornaamste bron van inkomsten voor de eilanders vormde de visserij. Met hun 'schokkers' bevoeren zij de Zuiderzee, maar dit leverde slechts een schraal belegde boterham op. In 1859 besloot de regering het eiland te ontruimen, de levensomstandigheden waren in haar ogen te slecht geworden. Na de ontruiming raakte de bevolking verspreid over verschillende vissersdorpen rond de Zuiderzee. Hun taal, folklore en klederdracht die in dit boek worden beschreven verdween geleidelijk. Met de inpoldering van de Noordoostpolder was Schokland eiland af. Wat rest is een verhoging in het landschap die het voormalige eiland markeert.
(Tekst afkomstig van achterzijde boek.)

Drs. A.J. Geurts
Schokland - de historie van een weerbarstig eiland - ISBN 906011.760.3 - Walburg Pers, 1991