Dit “Schokkerlied” van Sør Trekzak (alias Henny Tonnema) en zijn Piraten beleefde zijn première op 6 september 1991, tijdens de onthulling van het Schokkermonument te Kampen.
Later die dag, tijdens de tentoonstelling “Schokkers in Kampen” in het Stedelijk Museum van Kampen, werd het lied nogmaals ten gehore gebracht.
In mei van datzelfde jaar was het “Schokkerlied” wederom te beluisteren, tijdens de première van de film “De schok der herkenning”.
Sindsdien wordt het elk jaar tijdens de Schokkerdagen uit vele volle borsten meegezongen, waarmee dit lied hard op weg is uit te groeien tot Het Volkslied van Schokland.
Tekst: Tromp de Vries & Henny Tonnema.
Schokland, Schokland, waar ben je gebleven,
Schokland, Schokland, zo kort was je leven.
Schokland, Schokland, je vocht en hield stand,
Eeuwenlang beukten veel stormen je strand.
Jij werd tenslotte verzwolgen door 't land.
Voor Schokland dit lied, een weemoedig wijsje,
't Is jaarlijks voo velen het doel van een reisje,
Want waar ook op aarde verspreid en verstrooid,
Het land onzer vaad'ren vergeten wij nooit.
Schokland, Schokland, waar ben je gebleven,
Schokland, Schokland, zo kort was je leven.
Schokland, Schokland, je vocht en hield stand,
Eeuwenlang beukten veel stormen je strand.
Jij werd tenslotte verzwolgen door 't land.
Een eiland met een heel eigen tongval en dracht,
Waaraan door ons allen zo vaak wordt gedacht.
't Bestaan was er hard, 't viel de Schokkers niet mee,
Want altijd was daar het gevaar van de zee.
Schokland, Schokland, waar ben je gebleven,
Schokland, Schokland, zo kort was je leven.
Schokland, Schokland, je vocht en hield stand,
Eeuwenlang beukten veel stormen je strand.
Jij werd tenslotte verzwolgen door 't land.
Oud-Emmeloord Noord, met zijn haven en kerk,
Klein dorp aan de baai, maar een rustpunt na 't werk.
En Ens met zijn Middelbuurt, Zuidert en Zuid,
Zijn rede, zijn baken met licht en geluid.
Schokland, Schokland, waar ben je gebleven,
Schokland, Schokland, zo kort was je leven.
Schokland, Schokland, je vocht en hield stand,
Eeuwenlang beukten veel stormen je strand.
Jij werd tenslotte verzwolgen door 't land.
Maar toen heeft de zee zo gewoed en geschuimd,
Dat Schokland, 't geliefde, moest worden ontruimd.
De eilandbewoners verlieten met smart,
Door nooddruft gedreven, het land van hun hart.
Schokland, Schokland, waar ben je gebleven,
Schokland, Schokland, zo kort was je leven.
Schokland, Schokland, je vocht en hield stand,
Eeuwenlang beukten veel stormen je strand.
Jij werd tenslotte verzwolgen door 't land.
In plaats van de zee kraait het land nu victorie,
Maar jij was, potdorie, een stuk Hollands glorie.
En nu in de polder een terp, dat doet zeer.
Ons eiland, Schokland, dat is er niet meer.
Schokland, Schokland, waar ben je gebleven,
Schokland, Schokland, zo kort was je leven.
Schokland, Schokland, je vocht en hield stand,
Eeuwenlang beukten veel stormen je strand.
Jij werd tenslotte verzwolgen door 't land.
Maar nimmer vergaten zij 't oude gebied,
En, oh wat een wonder, vergaan wou het niet.
't Bleef heerlijk behouden, werd eindelijk droog,
En wij, Schokker telgen, wij houden het hoog.
Schokland, Schokland, waar ben je gebleven,
Schokland, Schokland, zo kort was je leven.
Schokland, Schokland, je vocht en hield stand,
Eeuwenlang beukten veel stormen je strand.
Jij werd tenslotte verzwolgen door 't land.
(Stichting Toonkunst Blokzijl, Lage Wal 10, 8356 DE Blokzijl)